اي رزمندگان ! چه زود تمام شد ! چه زود تمام شد آن دلخوشیتان که از در خانه زیر سایه و در پناه قرآن و با دعاهای مادر که آرزوی شهادت را داشتید و با لباس خاکی که پشت آن درج شده بود " میروم تا انتقام مادرم زهرا را بگیرم " به جنگ می رفتید ...

شهدا کجایید که ببینید که آن لباس خاکی شما به لباسهایی که دخترها با آستین کوتاه و پسرها با آستین حلقه ای تبدیل شده هست و دیگر حرمت را نگه نمیدارند و البته خدا را شکر میکنم که نیستید و ببینید نمیدانم شاید شما بودید این طور نمیشد به هر حال کجایید که ببینید ...

شهدا میخواهم بدانم که چرا این قدر زود فراموش شدید ! و چرا این قدر زود از ذهن ما رفتید ما مردمانی که شاید ادعای این را هم داشته باشیم که شما را میشناسیم و با عکس شما آشنا هستیم اما چرا عکس کار شما عمل میکنیم خدا میداند ؟ و هر روز آرزو میکنم که شما دست ما جوانان را بگیرید ، شهدا مگر چه تفاوتی بین جوانی شما و جوانان حال وجود دارد البته راست هست که میگویند رزمنده ی دهه ی 60 با رزمنده ی دهه ی 90 فرق دارد و واضح هم هست [ لااله الا الله ] آن زمان شما جنگیدید که ما در آسایش باشیم ولی جوانان امروز جنگ با کسی دیگر دارند که نام زیبای وی صاحب الزمان هست .

" فرج آقا امام زمان را برسون "

منبع